چکیده: سازمانها سیستم های اجتماعی هستند که منابع انسانی مهم ترین فاکتور برای کارایی و اثربخشی هستند.سازمان به مدیران و کارمندان کارا و اثربخش نیاز دارد تا به اهدافش دست پیدا کند.سازمانها نمیتوانند بدون تلاش و تعهد افراد به سازمان موفق شوند. رسیدگی به وضع زندگی کارکنان و تهیه موجباتی که به بهبود وضع زندگی آنها کمک کند یکی از وظایف عمده در مدیریت منابع انسانی است و عبارت از مجموعه عملیاتی است که باعث حل مشکلات کارکنان شده و نیازهای داخل و خارج سازمانی آنها (اعم از نیازهای مادی و معنوی و روانی) را حتیالمقدور مرتفع میسازد و آنها را از نظر جسمانی و روانی سالم نگاه میدارد. بدین ترتیب، سازمانهای مختلف نسبت به احتیاجاتی که کارکنان دارند در حد توان خود برنامههای مختلفی را اجرا میکنند.رضایت شغلیهم از جمله عواملی است که در زندگی افراد تاثیر بسزایی دارد. در صورتی که افراد از شغل و زندگی خود راضی و خشنود باشند نتیجه آن در زندگی آنان مشخص است .آنها نسبت به زندگی خود خوش بین هستند و معتقدند در صورتی که تلاش کنند به آن می رسند ، اهداف دست نیافتنی در نظر آنان دست یافتنی است در صورتی که افرادی که از زندگی خود راضی و خشنود نیستند و در اصل ناراضی هستند از همه چیز گلایه می کنند و هنگامی که به اهداف خود دست پیدا نمی کنند آن را به عوامل خارجی نسبت می دهند.
آخرین دیدگاهها