چکیده: زمانی که ما قصدی برای انجام کاری داریم، به عنوان مثال برگشتن کتاب به کتابخانه، هدفی جهت انجام دادن در آینده شکل می گیرد. دانکن(۱۹۸۶) اشاره کرد که نه تنها اهداف باید شکل گیرند، بلکه آنها همچنین باید نگهداری و حفظ شده و زمانیکه که هدف مورد نظر انجام شد، حذف شوند. معمولا ما فکر می کنیم که حافظه آنچه را که ما در گذشته انجام داده ایم یا با آن روبه رو شده ایم را ذخیره می کند؛ این می تواند به عنوان حافظه گذشته نگر در نظر گرفته شود(همان منبع). حافظه گذشته نگر به کلمات و رویدادهای که در گذشته تجربه یا با آن روبه رو شده ایم، اطلاق می شود (بادلی، ۲۰۰۹). زمانی که ما قصد انجام چیزی را در آینده داریم در واقع ما نوعی حافظه را که آینده نگر می نامند، شکل می دهیم(دانکن، ۱۹۸۶).
آخرین دیدگاهها